Visita a Citroën e ao CAT (primeira parte)

8:50 do luns 27 de Abril. Todo listo! Saímos para Vigo!

Chegamos unhas dúas horas máis tarde á entrada de Citroën onde nos agardaba Romina, a nosa guía para realizar a visita. Poñemos as punteiras de goma, a bata, o chaleco, as gafas de protección e accedemos a unha das zonas onde se realizan soldaduras de pezas. É impresionante comprobar a precisión coa que traballan os robots nunha coreografía perfecta para ensamblar as diferentes pezas que conformarán a carrocería do automóbil. Algunha chispa salta ate onde estamos nós dando sentido ao equipo de protección que puxemos antes de comezar a ruta.

Saímos cara a seguinte etapa. Agardamos ver todo o proceso de fabricación coa excepción da fase de pintura pois, nos informa Romina, teriamos que cambiar de indumentaria de novo e non parece que vaia sobrar o tempo. Facemos unha parada para observar atentamente como se coloca o motor. A nosa guía cóntanos que estes veñen previamente montados e de aí pasamos a un dos momentos máis sorprendentes, a etapa de embutición. É incrible ver como os moldes actúan sobre as planchas de aceiro para conformar as diferentes pezas do automóbil. Sorpréndenos o pouco espesor das láminas de aceiro (apenas 5 mm). Na imaxe, unha das poucas que nos permitiron sacar, podemos ver un dos primeiros moldes que se empregaron na fábrica. Cos moldes actuais todo resulta máis fácil.



Chegamos á seguinte parada na que vemos como se colocan os cristais e as portas dos diferentes modelos. Os coches van tomando forma diante dos nosos ollos.

Chegamos ao final da visita onde os automóbiles xa rematados pasan unha serie de tests para comprobar que todo funciona correctamente. Romina coméntanos que aqueles que non pasan satisfactoriamente os controis son revisados de novo para solucionar os problemas e que nalgunhas ocasións, poucas, é necesario desfacer totalmente o vehículo para comezar de novo.

Actualmente prodúcense 1654 automóbiles cada día na planta que acabamos de visitar. Este dato é aínda máis sorprendente se temos en conta que nas primeiras instalacións de finais dos anos 50, a produción era dun coche por día. Sabedes canto se tarda en fabricar un dos vehículos que se producen en Vigo? Da orde de dúas horas. Incrible, verdade?

Despedímonos de Romina dándolle as gracias por ser unha excelente anfitriona e pola súa infinita paciencia á hora de dar resposta a todas as preguntas que lle prantexamos, e saímos cara ao Centro de Artesanía Tradicional.

A semana na que non houbo aplicación da semana

Pido desculpas por adiantado porque esta semana non vai haber aplicación da semana. Tendo en conta que hoxe pasamos todo o día fóra do instituto, que o venres é festivo e que o luns tampouco teremos clase, vou descansar esta semana. A cambio prometo un post coa visita que fixemos a Citroën e ao CAT. Será nos próximos días!

4º ESO: Visita a Citroën

O pasado luns día 20 os alumnos de 4ºA e 4ºE visitaron a cadea de produción de Citroën e o próximo luns día 27 tócalles aos alumnos de 4ºB e 4ºD. Aproveitaremos tamén para achegarnos ao CAT (Centro de Artesanía Tradicional) no que teremos a ocasión de desfrutar dunha visita guiada. A xornada promete!!!

Para os que vides:

• Lembrade traer a autorización asinada se todavía non o fixestes.
• Non é necesario que traiades bocadillo porque á vista do tempo, comeremos "a cuberto" :-)
• Non subades ás aulas ao chegar ao instituto o luns pola mañán. Agardade polo autobús abaixo (eu xa estarei alí).
• Botádelle un ollo de novo ás normas que enviaron desde Citroën e lembrade que hai que levar calzado deportivo ou zapatos de punta redonda.
  

Boa fin de semana!!!

Aplicación da semana: Caleidoscopio

Probade este curioso caleidoscopio que nos vén recomendado desde a páxina what's new.

2º ESO: O ordenador e os periféricos

A semana pasada comezamos coa unidade 4 que está adicada ao ordenador en xeral e aos periféricos en particular. A presentación que empregaremos en clase está disponible na aulateca e agora tamén no blog (sección 3ª AVALIACIÓN).

Acompaño este post dun simpático, sinxelo e interesante vídeo acerca do funcionamento dos ordenadores.

Aplicación da semana: Open Doors 2

Agardo que tiverades unhas boas vacacións e que veñades descansados e coas ganas que require a terceira avaliación. Esta semana propóñovos un xogo de lóxica que nos chega a través de microsiervos. En Open Doors 2 teredes que utilizar os cursores para levar o cadrado vermello ate o xe vermello tamén. Coidado, as portas ábrense e péchanse co movemento do cadrado, pero case nunca como quixeramos :-)

4º ESO: Primeiras fotos dos proxectos!!!!!!

Xa hai un par de semanas que comezamos cos proxectos en 4º B. Trátase de deseñar e construír dispositivos que podan ser controlados a través do porto paralelo dun ordenador.

• O equipo formado por Adrián, Ismael, Sandra, Raquel, Héctor e Álvaro decidiu construír un autobús. O deseño incorpora dous motores, dous intermitentes, dúas luces de posición e dúas luces de freo. O programa realizado en MSWLogo permite activar e desactivar os motores de forma independente, de maneira que o autobús pode avanzar e xirar a esquerda e dereita, poñendo en funcionamento o intermitente que corresponda. Cando o autobús está parado, as luces de freo acéndense e en calquer momento podemos acender ou apagar as luces de posición. O equipo de conexión rematou onte o circuíto dos motores e fixeron con éxito a primeira proba de control dos dispositivos. Aquí tedes unhas fotos deste proxecto:

O equipo de construción pegando as diferentes pezas da estrutura do autobús.

O equipo de conexión realizando as soldaduras dos compoñentes do circuíto.

O equipo de programación realizando as primeiras probas de control dos dispositivos.

• O equipo formado por Celeste, Lorena, Aitor, Javier, Diego e Jose decidiu construír un garaxe que funciona do seguinte xeito: unha porta de infravermellos activa a apertura da porta do garaxe á vez que acende a luz do interior. Logo de abrirse totalmente, a porta permanece nesta posición un tempo e inicia de forma automática o movemento para pecharse. Cando está totalmente pechada, a luz do interior apágase. A idea orixinal deste proxecto provén da interesantísima páxina tecnologiafacil.net, se ben fixeron algunha modificación sobre o deseño orixinal e realizaron o seu propio código para o control dos dispositivos. Polo momento están tendo algún problema (non teño ningunha dúbida de que será por pouco tempo) coa montaxe do circuíto, que incorpora un relé para a inversión de xiro do motor e outro actuando como interruptor xeral. Como a intensidade proporcionada polas saídas do porto paralelo non é suficiente para alimentar aos relés, cada un deles precisa dunha etapa de amplificación con transistor e isto está traendo de cabeza ao equipo de conexión :-) O equipo de programación xa rematou o código para o control da porta e da luz e axiña comezará co procedemento para ler o receptor de infravermellos. Velaí van unhas fotos deste complicado proxecto:
  

O equipo de conexión realizando as primeiras probas co circuíto montado sobre unha protoboard.

O equipo de construción pintando as diferentes pezas que formarán a estrutura do garaxe.

Todos estades realizando un traballo estupendo!!! Seguide así!!!!!

Aplicación da semana: Down for everyone or just me?

Estamos cargando unha páxina e non vai. Tentámolo de novo, e de novo problemas. Serei eu ou estará caída para todo o mundo???

Teclea a URL en Down for everyone or just me? e terás a resposta.

¿Pódese construír un captador solar con botellas de plástico?

Pódese! Para saber máis, visitade esta ligazón que nos recomenda Suso Pensado.
Aproveito tamén para animarvos a que me enviedes as vosas recomendacións ou colaboracións para o blog.

De aqueles blogues estas redes sociais

Que sabedes das redes sociais? Aprendede un montón con este imprescindible post. A súa autora, Tati Mancebo, ten unha ampla experiencia profesional no ámbito da xestión cultural.

En 2003 comezaron a popularizarse os blogues. Construír unha web de deseño simple cos contidos organizados cronoloxicamente abriu a porta pública a todas as persoas que tiñan algo que dicir. E mudaron a face de Internet, até aquel momento inzada de páxinas estáticas que servían unicamente como medio de contacto ou bases de datos. Servizos como Blogia, Blogger e Blogalia, nun principio, foron secundados por outros como Tumblr e Blogaliza, o primeiro servidor galego de blogues. Un blogue para cada individuo consciente de pertencer á comunidade dos produtores de contidos.

Os comentarios eran habituais e a lectura dos que te seguían de obrigado cumprimento, independentemente do interese propio por uns asuntos ou por outros. Co tempo o número de blogues multiplicouse, os comentarios fixéronse máis escasos, as visitas mesmo nos blogues máis populares, baixaron considerabelmente e en Galiza falouse por ver primeira da morte do blogomillo, entendendo por este a comunidade de blogues escritos en galego.


Mais coa popularización dos blogues e o costume estendido de comunicación a través das SMS naceu o microblogueo, asentado en servizos como Twitter, inicialmente condenado ao fracaso pola opinión experta pois non se albiscaba ningunha das súas funcións actuais agás en caso de xeneralizarse o seu uso, premisa que non demorou moito en facerse realidade, e todos os seus clons, entre o que se encontra o servizo galego Lareta. O microblogueo permitía presenza e relevancia na rede sen o gran esforzo que esixía escribir un post case a diario, escrito pensando máis a estas alturas no interese dos lectores que no propio. Dicir onde estabas e que andabas a facer, alén de reflexións circunstanciais sobre temas de actualidade eran suficientes para seguir movendo pequenas masas. Ademais incluiuse no soporte a posibilidade de subscribirse por RSS ás anotacións ou actualizacións de estado das persoas que nos seguían ou que nos parecían interesantes, ferramenta de grande utilidade nun mar cada vez máis cheo de auga.

A relevancia das identidades dixitais xa non dependían dos visitantes anónimos que pasasen polas súas casas cada día senón dos seus grupos de amigos e da relevancia destes para atraer outros novos. E ao mesmo tempo, apareceron as chamadas redes sociais temáticas ou especializadas en determinados medios para compartir información: Youtube e Vimeo para partillar vídeos, Flick, Picasa ou Photobucket e outros para exhibir e compartir fotografías, Linkedin para promoción e contacto profesionais... Até hoxe en día, que coexisten redes orientadas case cara a calquera tema: mascotas, viaxes, deporte, gastronomía etc.

E cando semellaba que Myspace se especializaba cada vez máis como ferramenta indispensábel entre os profesionais da música, lonxe da rede de redes que pretendía ser, e outras redes xeneralistas de ámbito global perdían fol, apareceu Facebook e deu o golpe: 175.000.000 de usuarios no mundo que aumentan en 500.000 cada día. Fálase de 8.000.000 de usuarios no Estado Español e o Faro de Vigo aventurouse a calcular o outro día que os galegos chegan a 100.000.

A xente anúnciase, mantén os seus amigos informados do que fai, do que lle pasa pola cabeza, conspira, protesta, lerchea, experimenta, mostra fotos, vídeos, ligazóns interesantes, vaia, o mesmiño que antes pero en calquera momento desde un ordenador ou, cada vez máis, desde un móbil mediante aplicacións como Pixelpipe, que permiten actualizar o estado en todas as redes ao mesmo tempo, sen necesidade de ir pasando por cada unha delas. E todo isto sen falar xa doutras como Qik e Kyte, que permiten subir vídeos e imaxes desde o móbil directamente a Internet en tempo real, e de aí a Facebook e outras redes sociais, sen necesidade de almacenalos na memoria do aparello.

E ti, cantos amigos tes?